İlk şiirlerinden biriyle uçtu çocuk…
Eylül ayı kimi için güzel bir sonbahar başlangıcı, kimi içinse soğuk havaların, kasvetin ağırlanışı. Aslında bunların ötesinde bir veda ayıdır eylül. Yalnızların, yalnız hissedenlerin ayı… Buna inat benim hayatıma girmiş en güzel insanlardan biri doğdu bu ay, bugün.
Bugün 12 Eylül, kağıt gemilerden emekli kaptanın günü. Sevgili Sunay Akın’ın doğum günü.
İskelenin altına
sığınan deniz
bırak artık saklanmayı
savaş gemileri
çoktan geçip
gitti
Hayatıma da yine bir sonbahar ayında girdi kendisi. Çaresizdim ve bir şeylere tutunmaya ihtiyacım vardı. O dönem gittim “Görçek” gösterisine. Hayatımda daima eksikliğini hissettiğim kahramanım oluverdi bir anda. Yıllardır arayış içinde olduğum edebiyat açlığını giderdi.
Yol kenarlarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım
Ve yine bir sonbahar zamanıydı çocukluğumu yitirişim. Yıllardır bana kılavuzluk eden o tatlı his yok oluvermişti. Bildiğim tek şeyi yaptım, Sunay Akın’a sığındım. Oyuncak Müzesi ile tanışmam da böyle oldu. Dediği gibi oradan ayrılırken bir elimden çocukluğum tutuyordu ve bana gülümsüyordu.
Saçak altına sığınmış
göçmen kuşun
kar tanecikleri arasında
düşen beyaz tüyünü de
görebilmek
işte
sevmek
Sevgili Sunay Abi,
Haberin olmasa da yeri geldi ailem oldun, yeri geldi çocukluğum oldun. Ama değişmeyen tek bir yerin vardı, o da daima kahramanım oluşun. Şiir devletinin devrik cumhurbaşkanı, kitaplarınla, müzenle, gösterilerinle hayatıma kattığın her bir anlam için çok teşekkür ederim. Doğum günün kutlu olsun kahramanım, iyi ki varsın!
*Eğik yazılmış şiirler Sunay Akın’a aittir.
