İtiraz.
Bu kelimeyi duyduğunda beynin savunma mekanizmanı uyarıyorsa aramıza hoş geldin. Bu kelimenin sende neden savunma mekanizması uyardığını hiç düşündün mü? Çoğumuzun kulağını tırmalayan bu kelimede bizi asıl rahatsız eden itiraz etmek mi yoksa itiraz edilmek mi?
Çocuklukta başlayan merak duygumuzu aile veya çevrenin etkisiyle ilerleyen yaşlarda büyük çoğunluğumuz kaybediyor. Özellikle ergenlikte fazlaca gözlenen “Çevremdekiler benim hakkında ne düşünür?”, “Bir şey sorarsam komik duruma düşer miyim?” tarzı düşüncelerin de etkisiyle kendi düşüncelerimizi çok fazla dile getirmek istemiyoruz. Oysa pek çok araştırmacı ülkenin gelişip ilerlemesi için 15-16 yaşlarındaki gençlerin eleştirel bakış açısına sahip olmasının önemini sıkça vurgulamaktadır.
İtiraz etmesek olmaz mı güzel güzel yaşayıp gideriz gibi basit bir söylemin bu platformda yer almayacağına eminim ama gene de sizi birkaç saniyeliğine o dünyada esir almak istiyorum. Esir almak istiyorum dedim evet çünkü fikirlerinizi sunamadığınız bir dünyada anca esir olursunuz. Benliğinizi unutursunuz.
“Düşünüyorum öyleyse varım.” sözünün derinliğini bir kez daha hatırlatmakta fayda olduğunu düşünüyorum. Fikirlerimiz olmasa koca bir hiçiz aslında. Öyleyse bizi biz yapan düşüncelerimizi belirtmemek kendimize yapmış olduğumuz en büyük haksızlık olmaz mı?
Size doğru gelmeyen onaylamadığınız düşünceleri itiraz etmekten asla çekinmeyin, sizin yapmış olduğunuz itiraz devamında başka itirazları da getirecek ve bu şekilde sizin başlatmış olduğunuz küçük bir kıvılcım sayesinde belki de büyük bir yanlışı önlemiş olacak ve mükemmel bir sonuç sizin sayenizde elde edilmiş olacak.
İtiraz etmeye bu yazıya itiraz ederek başlamaya ne dersin?
