Değerinin üstünde fiyat biçilen şeyler için kullandığımız Ateş Pahası deyimi bakalım nereden gelmekte :)
Zamanın padişahı bir gün ava çıkar. Vaktin nasıl geçtiğini anlamayan padişah bir bakmışki hava karamış. Olacak bu ya, üstüne bir de yağmur fırtına derken padişah ve yanındakiler kendilerini dağ başında bir kulübeye atmış.
Burası bir oduncu kulübesiymiş. Adamın kendi kendine anca yettiğini anlayan padişah, kimliğini belli etmese de oduncu durumu anlamış. Padişahın rahat etmesini isteyen oduncu, ateşi mümkün mertebe harlı tutmuş.
Bu durumdan çok memnun kalan padişah yanındakilere demiş: “Doğrusu bu ateş 1000 altın eder!”
Ertesi gün kulübeden ayrılan padişah oduncuya borçlarının ne kadar olduğunu sormuş. Durumu fırsata çevirmeyi iyi bilen oduncu: “1000 altın beyzadem” demiş.
Bunun üstüne padişahın yanındakiler: “Bre densiz ne masraf ettin de bu kadar para istersin?”. Oduncu ise: “Bu dağ başında, böylesi rahatı bulumazdınız.” demiş. Bu söz üzerine padişah: “Ağa! Ateş iyidi, pahasını verin” demiş.
