Fark et. Seni iyi yapanı tut ve bırakma. Hayat, güzeli bırakmak için çok kısa.
Seni üzeni bırak bir kenara. Göremeyeceğin bir yere bırak. İnat uğruna tutma yanı başında. Korkuyorsan eğer biraz cesaret et ve bırak yakasını. Hayat, üzülmek için çok kısa.
Fark et O’nu. Sana güzeli sunanı, gece huzurla yatıranı, sabah mutlu uyandıranı fark et. Yanındayken gülmekten karnının ağrısını fark et ya da her daim yanında olanı. Sonra dön ve teşekkür et. İçimden geldi dersin. Çünkü hayat içimizdekileri saklamak için çok kısa.
Fark et göz yaşını. Seni ağlatanı, nefes aldırmayanı, mutsuz edeni fark et. “Yeter” de sonra. Mutsuzluk ayak bağı. Hayat, bile isteye tökezlemek için çok kısa.
Yeni bir güne uyanabildiysen, o sabaha şahit olduysan, halletmen gereken görevler, henüz kurtarmadığın meseleler var demektir. Fark et.
Kendini harcamamak kaydıyla, kendine geç kalma. Her gün kendini yeniden fark et.
“Hayat kısa, kuşlar uçuyor”
